Aduan

rozdział i

O Aduanie słów kilka, znanych krainach, cywilizacji ludzkiej i jej historii

Drogi Czytelniku, przekazuję w Twoje ręce moje skromne dzieło traktujące o Aduanie, świecie, w którym się znajdujesz. Opisując historię i rzeczywistość, pragnę ją unieśmiertelnić na kartach tej księgi. A wy, zagubieni przyjaciele, pamiętajcie o jednym. Wszystko, co nieznane, wydaje się cudowne. Vesselin ze Srebrnej Góry

Planety | Infera

Aduan 

Aduan to nazwa planety, na której teraz się znajdujesz. Tak nazywane zarówno jest ciało niebieskie, jak i znany Aduańczykom świat. Zakładam, że znajduje się w abstrakcyjnie złożonej czasoprzestrzeni, ponieważ czas tutaj nie biegnie równolegle z czasem ziemskim. Poza wszystkimi prawami natury, w Aduanie obecna jest także magia, która ukształtowała jego dzieje. O niej więcej można przeczytać w następnym rozdziale.  Najpopularniejszym kalendarzem w Aduanie jest kalendarz słoneczny, w który ustala długość roku na 360 dni i dzieli go  na dwanaście miesięcy. Każdy z nich trwa trzydzieści dni, a tydzień siedem dni. Nazwy są analogiczne do ziemskich. Obecnie mamy lato roku 1158.

Ludzkości znana jest mniej niż połowa planety, dokładniej dwa kontynenty. Pierwszy z nich to po prostu Kontynent. W jego obrębie wyróżnia się Daleką Północ, której nieprzyjazne ziemie są otoczone lodem Morza Skutego z północy i burzliwymi wodami Morza Zarannego z południa. Daleka Północ składająca się z Półwyspu Północnego i wyspy Taal należy do Królestwa Loravii. Na wschodzie znajdują się Ziemie Nieznane, zamieszkiwane przez niezbadaną, prymitywną cywilizację. Ze względu na to, że ekspansja na te tereny jest nieopłacalna, mieszkańcy zbadanego świata nie utrzymują  z nią kontaktu. Właściwy Kontynent to ląd największy i najbardziej różnorodny. Rozciąga się prawie na 12 tysięcy mil wszerz i 8 tysięcy mil wzdłuż (1 mila = 0,5 km). Im bliżej Morza Centralnego, tym klimat Kontynentu staje się cieplejszy i łagodniejszy. Cały ląd podzielony jest pomiędzy dziewięć królestw i jedno wolne miasto. Największym z nich jest Imperium Castellijskie, najmniejszym Księstwo Ottyjskie.

Kador, nazwany Ziemiami Południowymi, to drugi zbadany kontynent. Jest zamieszkany głównie na północy, ponieważ kilkaset mil od wybrzeża, ląd zasypują piaski pustyni Âkchar. Klimat jest tam suchy i gorący, a osady ludzkie istnieją tylko tam, gdzie występuje stały dostęp do wody. Największe miasta są położone w delcie Nameru, najdłuższej rzeki w Aduanie. Tereny Kadoru są podzielone pomiędzy trzy królestwa oraz prowincję Imperium Castellijskiego. Oba kontynenty oddzielają wody Morza Centralnego.

Historia Aduanu

Aduan jest zasiedlony przez ludzi i potomków Variów. Ostatni pochodzą od rasy, która niedawno wyginęła. Variowie przypominali ludzi szczupłych, o pięknych twarzach, uszach dłuższych i szpiczastych i przejrzystej mowie. Mimo częstych uprzedzeń, różnic kulturowych, ludzie oraz Variowie pili, jedli i kochali na jednej ziemi. Przedstawiciele tej rasy nie doczekiwali potomstwa tak szybko między sobą, jak z ludźmi. To przyczyniło się do faktu, że do końca Pierwszego Milenium przedstawiciel czystej krwi był rzadkością, a dziś o Variach się nawet nie wspomina. Ich rasa połączyła się z ludźmi, a krew variów objawia się w niebieskim kolorze oczu oraz ciemnych włosach i jasnej karnacji.

Ludzie pojawili się w Aduanie jeszcze długo przed Pierwszym Milenium, pierwotnym ich siedliskiem było południowe wybrzeże Kontynentu. Wedle Starowiary dominującej na północy, bogowie stworzyli ich jako swoje marionetki. Wedle Pryncypium Trójcy, ludzie powstali w wyniku zderzenia Światłości z Ciemnością, w Kadorze zaś ludzi uważa się za ożywiony piasek pustyni.

Wedle mitu popularnego na Kontynencie i Dalekiej Północy, przed ludźmi istniała także człekopodobna rasa Navarów. Podania opisują ich jako silnych, niezwykle inteligentnych, o wrodzonym poczuciu estetyki i piękna,  kierujących ich życiem. Rasa ta miała zbudować kilka budowli nieznanego pochodzenia oraz stworzyć cudowne rzeźby, zaszyfrowane księgi oraz wspaniałą broń. Poza tymi pozostałościami, które moim zdaniem zostały wybudowane i zrobione przez starożytnych Variów, po Navarach nie pozostały żadne mogiły czy szczątki, mogące potwierdzić ich istnienie. Mity podają, że cały ich lud zbudował potężne statki i pożeglował z portu Ail Taiss w Loravii w nieznane. Podania nie wyjaśniają jednak przyczyny tej nagłej ucieczki.

Aduan został ukształtowany przez wiele wydarzeń, lecz tym, które najbardziej odcisnęło swoje piętno, był Wielki Pogrom — polowanie na czarodziei, które ogarnęło część królestw na świecie. Dzisiejszy Aduan jest brutalny i szary, a wartością najwyższą jest dla wielu złota moneta. Po krwawych walkach z praktykującymi magię świat stracił na swojej bajkowości i zawiłości. Na ulicach miast widuje się więcej żebraków, kolorowe rynki zamieniły się w miejsca publicznych egzekucji. Razem z Wielkim Pogromem prysła ostatnia nadzieja na powrót doskonałych czasów.

Rozdział 2 »