[KP] Fáel Folran Fogäl

Fáel Folran Fogäl

Fáel Folran Fogäl (ur. 1120) — starszy oficer, dowódca oddziału wojsk Avijskich stacjonujących w ferze Tattnamskim. Ostatni z rodu Fogälów, oskarżony w Avii o [fragment nieczytelny]. Poszukiwany na całym północnym kontynencie.

Dziennik Fogäla, 15 sierpnia 1158

Przyszli pod osłoną nocy. Służbę, która postanowiła pozostać w domu, zamordowali we śnie. Nie wiem, którym bóstwom dziękować za to, że Aenor wyjechała o świcie. Nie chcę wiedzieć, jaki byłby jej los, gdyby została jeszcze tę jedną noc. Ogień widać z końca feru. Nikt nie śpieszy się gasić domostwa.

Mam swojego konia, zapasów na trzy dni i tyle pieniędzy, ile pomieściły sakwy. Za tydzień o tej porze będę w Orionie razem z rodziną. Bezpieczny, przynajmniej do wiosny.

Dziennik Fogäla, 22 sierpnia 1158

Zawróciłem jeszcze przed mostem na Nadewrze. Krąg zacieśnia się z każdej strony, zawracam na wschód. Przyjadę do Orionu spóźniony, ale przynajmniej zgubię część pościgu. Jestem zawsze o krok przed nimi, na pewno wreszcie się wymknę.

Dziennik Fogäla, 1 września 1158

Pościg pogonił mnie do granic Veteris. Trzech Tiglavian okradło mnie z połowy pieniędzy. Czekam na wieści z Imbros. Może cesarz rozkaże zaniechać działań i zawróci swych ludzi. Nie wiem, jak długo będę w stanie ukrywać się tak blisko stolicy. Z północy ciągnie zimny wiatr. Jeśli nie zawrócę teraz, nie dotrę do Orionu gdy spadną śniegi. Koń jest wymęczony, ale daje radę. Zmierzam do Tardenu, u będę szukał pomocy znajomego dowódcy.

Niech Prodan ma w opiece Aenor.

Dziennik Fogäla, 25 października 1158

Jestem przy granicy Veteris i Akavellu. Nie wiem, czy listy dochodzą do Orionu. Czy ktoś je otwiera? Miasto nawiedziła fala chorób, ponoć odizolowano go od reszty feru.

Ludzie cesarza się nie poddają, wciąż odcinając mnie od zachodu. Wczoraj minąłem ostatnią drogę prowadzącą do Vanderlinden. Jeśli ani Akavell, ani Tiglavve nie okaże się bezpieczne, pozostaje mi tylko wkroczyć na ziemie Vaggmaru.

Prodanie, zlituj się nad Aenor. Zlituj się nade mną.

Dziennik Fogäla, 13 stycznia 1159

Vaggmar okazał się większym pustkowiem, niż opisywały to księgi. Jałowe ziemie pokryte śniegiem, skały i nicość ciągnąca się aż do końca Kontynentu. W Orionie wybuchł pożar. Przestałem już wysyłać listy.

Prodanie, daj mi nadzieję, daj mi znak.

Dziennik Fogäla, 3 lutego 1159

Przedwczoraj zgubiłem podczas śnieżycy drogę. Ostatni kęs mięsa wala się po sakwie razem z bezużytecznymi pieniędzmi. Loravia jest dalej, niż mówiły mapy.

Prodanie, niech śmierć nadejdzie szybko.

Nieprzytomnego Faela odnaleziono nieopodal Fasterviku. Avijczyk z trudem posługuje się Loravskim, ale z jego bełkotu wynika, że zmierza do Aed Varen.
The Torch of the Blind by Artem Demura