Magia - stara

rozdział ii

O magii słów kilka

Tak się do niej przyzwyczailiśmy, że nie zauważyliśmy, że zawsze była jednym z fundamentów Aduanu i dzięki niej mieliśmy do niedawna złote czasy. A teraz, jak widzisz przyjacielu, wszystko się spierdoliło. — Ethan Carter do kata przed egzekucją Wizualnie, czarodziej może tworzyć w powietrzu różne kręgi, kule i znaki. Proste zaklęcia mogą być jednakże zupełnie niewidoczne.

Warcraft | edited by Infera Toyrin

Magia towarzyszy ludziom od początku istnienia Aduanu, albo przynajmniej od momentu, w którym zaczęto spisywać pierwsze kroniki. Mówiąc o magii, nie nazywamy siły, która powoduje jej działanie. Sile tej nadano miano Energii. To dzięki niej widoczny jest efekt, potocznie nazywany magią. Energia także wpływa na umierające istoty, przeistaczając je między innymi w upiory. Wedle moich badań, Energia powstała wraz ze stworzeniem całego świata, dlatego też go przesiąka na wskroś. Podobnego zdania są tryteiści. Wedle starowiary, Energia została zesłana przez bogów, jako przekleństwo ludzkości. Wyznawcy nowowiary twierdzą, że jest to siła pochodząca od zła, której trzeba się z Aduanu pozbyć. W Kadorze, Energia jest połączeniem wszystkich żywiołów, a wyznawcy Kultu Dwubóstwa uznają ją za podarek od Yetuny, aby ułatwić ludziom okres panowania Harana.

Ludzi, którzy mogą korzystać z energii, nazwa się obdarzonymi lub przeklętymi, zależnie od wyznawanej religii. Oszacowałem, że na pięć tysięcy osób przypada tylko jedna osoba obdarzona, co czyni czarodziejów nieliczną grupą. Liczbę tę należy podzielić przez dwa, ponieważ tylko co drugiemu obdarzonemu jego dar ujawnia się naturalnie, a reszta umiera nieświadoma swej wyjątkowości. Umiejętność ta jest dziedziczna, ale prawdopodobieństwo przekazania odpowiedniej cechy dziecku jest bardzo niskie. Istnieje garstka ludzi, którzy przez wieloletnie ćwiczenia opanowali słabe i proste zaklęcia pozwalające zapalić święcę, błysnąć światłem, popchnąć przedmiot czy nieznacznie wpłynąć na umysł drugiego człowieka.

Wielki Pogrom (1138 r.)

Wielki Pogrom to wydarzenie, które rozegrało się w 1138 roku pomiędzy czarodziejami Aduanu a ludźmi wyznającymi Nowowiarę. Konflikt objął tereny Avii, Tigalvve, Akavellu oraz Veteris i zapoczątkował koniec złotych czasów dla czarodziei. Więcej o nim możesz przeczytać tutaj.

Szczegółowo o magii dla czarodziei

Dar choć przez wielu uważany za przekleństwo, od urodzenia jest częścią życia maga. Częścią, nad którą musi on zapanować – dlatego ważna jest znajomość choćby podstaw praw magii. Jak wspominałem, Energia nierównomiernie przesiąka świat. Znajduje się w nieożywionej materii – skale czy piasku oraz w istotach żywych – drugim człowieku, zwierzęciu i roślinie. Energia także mieści się w czterech żywiołach, nazywanych przez czarodziei intersekcjami. Każde z wyżej wymienionych jest źródłem, a ilość energii będzie się pomiędzy nimi różnić. W piasku czy roślinie Energii będzie mało, w człowieku jest jej więcej, a w żywiołach, szczególnie ogniu – najwięcej.

Szczególnym przypadkiem są sztuczne źródła Energii, nazywane cellrami lub amuletami. Są to symetryczne przedmioty wykonane ze stopu aegnitu (metal absorbujący Energię), parytu i platyny w proporcjach 7:1:2. Dodatek parytu służy do uszczelnienia amuletu, a dzięki platynie przepływ Energii jest płynny. Posiadając taki przedmiot, wystarczy tylko przelać Energię z jednego źródła do amuletu, a czerpanie jej odbywa się normalnie. Z małych pokładów energii (rośliny, małe zwierzęta) korzysta się przy wywoływaniu prostych, słabych zaklęć (zapalenie świecy, poruszenie lekkich obiektów). Z potężniejszych korzysta się między innymi podczas walki. Gdy czarodziej wyczerpie źródło do końca, żywy organizm umiera. Pobieranie energii zawartej w intersekcjach jest trudne i ryzykowne, ponieważ Energia jest tam upakowana chaotycznie i może krótko mówiąc, rozerwać czarodzieja na kawałki.

Obdarzeni różnią się między sobą ilością Energii, którą możesz przyjąć i transfigurować w Efekt. Po połączeniu się z źródłem, Energię zmienia się w Efekt — iluzję, ciepło, barierę czy błyskawicę. Przemiana energii w efekt to transfiguracja. Transfigurować można za pomocą mowy —  inkantacji (wyśpiewania tekstu) lub recytacji formuł; za pomocą myśli, wyraźnie „wypowiadając każde słowo” oraz z użyciem pisma i mowy – rysując magiczne znaki, można pominąć część formuł lub je wzmocnić.

Rzucanie zaklęć, utrzymywanie czy częste używanie ich męczy czarodzieja, fizycznie i psychicznie. Nawet doświadczony mag nie utrzyma bariery ochronnej przez dwie godziny ani jednego dnia nie wskrzesi dziesięciu zmarłych. Ponadprzeciętna odporność na efekty uboczne i wytrzymałość występuje u małego procentu czarodziei. Poza indywidualnymi cechami czarodzieja, magię ogranicza otaczające środowisko. Istnieją miejsca, w których występują różne zakłócenia czy blokady, które mogą pochłaniać energię albo spowalniać transfigurację. Przykładem tego jest biała miedź, potocznie zwana parytem. Wszystko wykonane z tego metalu blokuje transfigurację u każdego czarodzieja, pod warunkiem że metal bezpośrednio dotyka skóry. Podczas uczty poprzedzającej wybuch Wielkiego Pogromu, cesarz Avii pozbył się czarodziei, dodając do jadła sproszkowany paryt.

Skutki uboczne używania magii

Wpływ magii na czarodzieja jest różny dla każdego. Magia uzależnia psychicznie i fizycznie.To dar, który składa u stóp maga możliwości, którym trzeba się oprzeć. Wielu czarodziei szybko traci zmysły i popełnia samobójstwo. Obawa przed potęgą czarodziei  doprowadziła do Wielkiego Pogromu.

Korzystanie z magii pogarsza stan zdrowia. Może powodować drżenie rąk i zaniki pamięci, prowadzi do starzenia się organizmu. Niektórzy czarodzieje umierają na czarną zgniliznę (gnicie ciała od środka), skamienicę (twardnienie tkanek od wewnątrz do zewnątrz organizmu; postępuje latami i na etapie twardnienia narządów niezwykle bolesne) lub cierpią na ataksję (zaburzenie koordynacji ruchów).

Ograniczenia magii

Za pomocą magii nie można  stworzyć nowego przedmiotu, który nigdy nie istniał, nie niszcząc istniejącego. Inaczej wszystko, będzie iluzją. Analogicznie, nie da się stworzyć istoty żyjącej. Zmarłych można przywrócić do życia na mniej niż kilka minut i to nie zawsze w takim stanie, w jakim byli przed śmiercią. Podstawowa znajomość magii pozwala na rzucanie krótkotrwałych uroków, manipulowanie lekkimi przedmiotami i bardzo ograniczone kontrolowanie żywiołów. Dalsze studia umożliwiają podstawowe i krótkie kontrolowanie istot żywych, następnie wskrzeszanie zmarłych. Najbardziej zaawansowani czarodzieje potrafią tworzyć portale, sięgać umysłem w przyszłość i zmieniać swoją postać. Oczywiście nie wszystko jest możliwe, a potężne zaklęcia noszą ze sobą spore ryzyko niepowodzenia.

Poznawanie sztuk magicznych

Pierwszym  sposobem na poznanie sztuk magicznych jest oddanie się pod opiekę doświadczonemu czarodziejowi, który zgodzi się na kształcenie ucznia. Zależnie od mistrza, ten płaci za naukę lub nie. W ramach zapłaty może zobowiązać się do stawienia się na wezwanie mentora przez następnych kilkanaście lat.

Drugim sposobem było oddanie się w ręce Van Toru, placówki zajmującej się najzdolniejszymi obdarzonymi. Kształcenie polegało na kontrowersyjnych metodach manipulacji uczniami, stawiania ich w dramatycznych sytuacjach, podważania ich pewności siebie i podobnych technikach. Dla każdego szanse na ukończenie nauki były niewielkie, ale absolwenci Van Toru są jednymi z niewielu czarodziei, którzy umknęli przed Pogromem. Obecnie Van Tor, podobnie jak Feylag, Garda Astryjska i Avr Arais, już nie istnieje.

« Rozdział 1 | Rozdział 3 »